Objawy i leczenie niedoczynności tarczycy u psa

Choroby tarczycy dotykają nie tylko ludzi, ale również zwierzęta. Coraz częściej diagnozowane są u psów, u których – podobnie jak u ludzi – mogą znacząco pogorszyć komfort życia. Objawy nie zawsze są specyficzne i łatwe do rozpoznania. Świadomy takiego zagrożenia opiekun powinien bacznie obserwować swojego pupila i jeśli zauważy coś niepokojącego, skorzystać z konsultacji z lekarzem weterynarii. Postawienie właściwej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia oraz postępowania może szybko poprawić samopoczucie czworonoga.

Tarczyca u psa to niewielki gruczoł, który odpowiada za produkcję dwóch niezwykle istotnych dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju organizmu hormonów: tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). Ich rola polega na regulowaniu funkcjonowania skóry oraz aktywności metabolicznej komórek. Problemy z tarczycą u psa mogą mieć różne podłoże, a zaburzenia w jej funkcjonowaniu różny przebieg. Możliwa jest nadczynność tarczycy, czyli produkcja zbyt dużej ilości hormonów. Zdecydowanie częściej zdarza się jednak niedoczynność tarczycy u psa, czyli schorzenie, które polega na tym, że hormonów jest za mało. Warto zwrócić uwagę, że jest to jedna z najczęstszych chorób endokrynologicznych, jakie występują u czworonogów.

Choroby tarczycy u psa i ich przyczyny

Niedoczynność tarczycy u psa jest schorzeniem, które nie zostało jeszcze dobrze poznane. Przyczyny jego powstania nie są jasne, choć specjaliści podają kilka czynników, które mogą mieć tu istotne znaczenie. Przypuszcza się, że w większości przypadków choroba jest następstwem autoimmunologicznego limfocytarnego zapalenia tarczycy, które prowadzi do obniżonej produkcji hormonów. Ta postać schorzenia nosi nazwę pierwotnej niedoczynności tarczycy i jest zdecydowanie najczęściej spotykana. Występuje głównie u psów w średnim wieku. Poza nią możemy mieć do czynienia z niedoczynnością wrodzoną albo ośrodkową. Te formy występują jednak znacznie rzadziej.

Obecnie trudno jest jednoznacznie wskazać, czemu tarczyca u psa nie pracuje prawidłowo. Zauważono jednak, że skłonność do niedoczynności jest u niektórych ras większa niż u innych. Genetycznie predysponowane do wystąpienia choroby są między innymi: setery irlandzkie, owczarki niemieckie, golden retrievery, labrador retrievery, buldogi angielskie, nowofundlandy, berneńskie psy pasterskie, owczarki belgijskie, jamniki, sznaucery i kilka innych ras. Za prawdopodobną przyczynę choroby podaje się również guz tarczycy, promieniowanie, stres, złą jakość powietrza i nieodpowiednią dietę. Szkodliwe może być podawanie pokarmów zawierających nadmierną ilość zbóż. Dlatego w żywieniu bardzo istotną rolę odgrywa mokra karma dla psa, skomponowana z wysokiej jakości składników, dobranych w odpowiednich proporcjach.

Jakie są objawy niedoczynności tarczycy u psa?

Niedoczynność tarczycy u psa wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Objawy mogą być niespecyficzne i mieć różny stopień nasilenia. Niektóre są subtelne i ledwo zauważalne, inne typowe i łatwo rozpoznawalne przez lekarza weterynarii, a także opiekuna, jeśli ten wie, na co należy zwrócić uwagę. Jego czujność powinien wzbudzić apatyczny, smutny pies. Obserwowany jest brak zainteresowania otoczeniem oraz niechęć do zabawy. Jednymi z najczęstszych objawów jest ospałość i brak energii. Poza tym zdarza się wzrost masy ciała przy jednoczesnym braku podawania większej ilości pokarmu. O zachorowaniu może świadczyć również przebarwienie skóry, a także matowienie i wypadanie sierści. Charakterystyczne jest łysienie po bokach ciała oraz na ogonie, co określa się jako „szczurzy ogon”.

Chora tarczyca u psa bardzo często diagnozowana jest na podstawie problemów dermatologicznych. Oprócz łysienia i matowienia sierści może pojawić się drożdżyca skóry, obfita produkcja łoju oraz nadmierne rogowacenie naskórka. Inne objawy to spowolnione bicie serca i mniejsza wydolność. Niedoczynność tarczycy u psa może prowadzić też do występowania objawów neurologicznych. Niekiedy dochodzi do zaniku niektórych mięśni twarzy i opadania powiek, a to nadaje czworonogowi „smutny wygląd”. Zdarzają się też niedowłady kończyn, porażenie krtani, zespół przedsionkowy (skręcenie głowy na bok, problemy z utrzymaniem równowagi). U dorosłych osobników może dojść do obniżenia libido, zaburzenia rui i niepłodności. Natomiast wrodzona niedoczynność tarczycy u szczeniąt może prowadzić do karłowatości.

Jak leczyć niedoczynność tarczycy u pupila?

Ponieważ chora tarczyca u psa nie zawsze daje jednoznaczne i łatwe do zauważenia objawy, warto pamiętać o systematycznym wykonywaniu profilaktycznych badań krwi czworonoga. Należy w nich uwzględnić zarówno podstawową morfologię, jak i badania pod kątem chorób tarczycy. Jeśli potwierdzi się, że pupil cierpi na niedoczynność tarczycy, konieczne będzie wprowadzenie odpowiedniego planu żywienia oraz terapii farmakologicznej. Z uwagi na to, że u wielu cierpiących na to schorzenie czworonogów odnotowuje się wzrost apetytu, należy bezwzględnie kontrolować ilość podawanej karmy i przyrost wagi.

Dobrą wiadomością jest z pewnością to, że odpowiednie leczenie pozwala zatrzymać rozwój choroby, a nawet całkowicie cofnąć objawy i znacznie poprawić komfort życia czworonoga. Należy przy tym pamiętać, że niedoczynność tarczycy u psa jest nieuleczalna. To natomiast oznacza konieczność stałego przyjmowania leków, a konkretnie hormonów tarczycowych i niekiedy suplementacji jodem. Tym, co może sprawiać pewną trudność i wymagać czasu, jest dobór takiej dawki hormonów, która zapewni ich odpowiedni poziom w organizmie. Kiedy jednak już się to uda, odnotujemy u psiaka widoczną poprawę. Co istotne, przy prawidłowym leczeniu psy z niedoczynnością tarczycy mogą żyć długo i szczęśliwie. Sama terapia natomiast nie wywołuje u nich negatywnych skutków ubocznych.