Szczenięce podgryzanie oraz agresja u psów – dlaczego warto udać się do specjalisty?

Psy, podobnie jak ludzie mogą różnić się charakterem i usposobieniem. Niektóre są bardzo żywiołowe, inne z natury spokojne. Wiele zależy od konkretnej rasy, wychowania psa, otoczenia oraz przeżyć czworonoga, ale też od obciążeń genetycznych czy przebytego okresu prenatalnego. Zdarza się, że słodki szczeniaczek z czasem zaczyna przejawiać niepożądane zachowania. Gryzie, warczy i szczeka czym wzbudza frustrację wśród domowników.

Dlaczego szczenięta podgryzają ręce?

Gryzienie u szczeniąt często związane jest z wyrastaniem zębów i ich wymianą. Wtedy pojawia się problem swędzących dziąseł, który dla psiaka może być bardzo dokuczliwy. Inną przyczyną jest to, że młode, skore do zabawy pieski nie są jeszcze świadome jak mocno mogą ugryźć ani tego, że ich ugryzienie może kogoś zaboleć. Biorąc pod uwagę, że psia skóra jest bardziej odporna na ból, nie ma co się dziwić że szczeniak nie ma jeszcze wyczucia i powinniśmy go tego nauczyć. W tej sprawie warto się skonsultować ze szkoleniowcem ponieważ, to on dopasuje model pracy do przyczyny podgryzania. Przykładowo, jeżeli pies podgryza z bólu zębów, zamiast głośno piszczeć i uciekać dłonią, lepiej ją zabrać, mówiąc hasło nie. Jeżeli to nie pomaga to stosujemy tzw. poczucie straty, poprzez nasze wyjście z pomieszczenia. Przy tym sposobie, dobrze jest zostawić psu coś do gryzienia.

Drugą przyczyną podgryzania może być chęć osiągnięcia kontaktu społecznego np. wspólnej zabawy. W takiej sytuacji, często próbujemy dać psu zabawkę w zamian za uwolnienie dłoni. Różnica jest taka, że zabawka jest nudna, nie ucieka, a podgryzana ręka już tak. Takie zachowanie może nakręcać szczeniaka, dlatego warto nauczyć się, pod okiem specjalisty jak powinna wyglądać poprawna zabawa z psem, aby zabawka stała się równie atrakcyjna co nasza dłoń. Szkoleniowiec pokaże również jak wypracować zabawę z psem a nie rywalizację, która niepoprawnie wykonywana może doprowadzić do problemów behawioralnych.

Do zabawy warto jest wykorzystać dwie takie same lub podobne zabawki do przeciągania i szarpania. Można wykorzystać specjalne długie liny, dzięki czemu zabawka może uciekać po ziemi co imituje pogoń za zwierzyną. Dzięki dwóm zabawkom, można pracować z psem na zasadzie wymiany, co w przyszłości może pomóc w wypracować hasło: puść i łap. Drugim atutem takiej zabawy jest to, ze budujemy naszą wartość a nie przedmiotu, dzięki czemu budujemy relację z naszym psem. Pamiętajmy jednak, że taka zabawa pobudza, a w środowisku naturalnym prawie każda pogoń kończy się konsumpcją. Dlatego warto kończyć zabawę rozrzuceniem ulubionej karmy na podłogę lub do maty węchowej aby nasz zwierzak się wyciszył i mógł świętować zwycięstwo :)

Komunikacja to podstawa, agresja na linii pies - człowiek

Szczeniak, pies dorosły czy senior, nieważne czy mówimy o szczekaniu, warczeniu czy podgryzaniu, należy pamiętać, że jest to psia komunikacja! Jeżeli chcemy przepracować dany problem najpierw musimy zrozumieć co on oznacza. Dopiero, znajdując podłoże możemy nad nim pracować. Często, problem pojawia się poprzez nieznajomość różnic w komunikacji między psem a człowiekiem.

Chcąc okazać psu nasze ludzkie uczucia czy miłość, niekiedy przez nasze gesty nieświadomie grozimy psu. Zatem, na co zwracać uwagę i czego nie robić?

• wyciągać ręki nad głowę psa, np. w celu pogłaskania,
• nachylać się nad psem oraz ograniczać jego przestrzeń,
• podchodzić do psa na wprost,
• patrzeć psu prosto w oczy
• oraz trzymać głowę przy głowie psa.

Jak widać, w zupełnie nieświadomy sposób można sprowokować psa w każdym wieku do zachowań agresywnych. Poznając psią komunikację, możemy uniknąć sytuacji w której pies będzie uciekał się do agresji.

Co jeśli pod jednym dachem mamy zarówno psa jak i dziecko? Należy pamiętać, że małe dzieci nie są odpowiednim towarzystwem dla psa, z racji ich nieprzewidywalnych i chaotycznych ruchów. Psy lubią powtarzalność i przewidywalność, czyli zupełne przeciwieństwo do dzieci. Dlatego aranżując przestrzeń w domu powinniśmy ją tak zaprojektować aby nasz czworonożny przyjaciel miał przestrzeń tylko dla siebie, aby mógł w niej odpocząć i się wyciszyć. Dodatkowo, każdą interakcję dziecka z psem powinniśmy nadzorować i od małego uczyć jak postępować z psem. Jeżeli mamy wątpliwości, warto zaprosić psiego psychologa aby nam pomógł ułożyć wspólną psio ludzką relację.

Inną kwestią jest agresja na linii pies - dorosły człowiek. Nie ma znaczenia czy mówimy tutaj o obcych osobach czy domownikach, nie powinniśmy tej kwestii bagatelizować. Pamiętajmy, że większość przypadków agresji ma podłoże lękowe i ustalenie przyczyny pozwoli ułożyć plan terapii. Po szczegółowym wywiadzie behawiorysta jest w stanie wyłapać szczegóły z przeszłości, które pozwolą namierzyć podłoże problemu. W przypadku psów adoptowanych, gdzie nie znamy ich historii, wnikliwa obserwacja pozwoli stworzyć plan pracy doprowadzający do rozwiązania problemu.

Agresja w stosunku do innego psa

Tak jak w przypadku ludzi, agresja do innych psów w wielu przypadkach bierze się z lęku. Nierzadko wynika ona z błędnie przeprowadzonej socjalizacji jeżeli chodzi o szczeniaki, czy złych doświadczeń jeżeli chodzi o psy dorosłe.

Jednak, często sami prowokujemy zachowania agresywne u naszych psów bez względu na ich wiek. Widząc w oddali innego psa, to my - opiekunowie chcemy aby psy się przywitały i pobawiły. Czy zmuszając naszego psa do kontaktu z innym psem, kiedy on tego nie chce to dobry pomysł? Aby odpowiedzieć na to pytanie należy poznać psią komunikację, która jest kluczem do zrozumienia psich zachowań. To właśnie te nieszczęsne nieporozumienia są przyczyną agresji. Dlatego, nie ważne czy mówimy o młodych psach czy dorosłych warto zaprosić do siebie specjalistę aby wyjaśnił nam, jak z nimi rozmawiać. Warto poznać ten język ponieważ, pozwoli on na prowadzenie z psem dialogu a nie monologu.

Agresja a zdrowie psa

Czasami przez większość życia naszego psa, nie mieliśmy problemów z agresywnym zachowaniem. Jednak wraz z wiekiem psa mogą się pojawiać, w takiej sytuacji poza umówieniem się z psim psychologiem, powinniśmy udać się do weterynarza. Niekiedy schorzenia czy choroby są przyczyną zmian w zachowaniu i wtedy sama terapia behawioralna nie przyniesie efektu jeżeli nie pozbędziemy się problemu zdrowotnego.

Agresja a frustracja

Każdy z psów ma potrzeby behawioralne, w zależności od ich rasy i typu nieco się od siebie różnią. Pamiętajmy, że można zaniedbać psie potrzeby jak również z nimi przesadzić. W takim wypadku może pojawić się frustracja która przejawia się w agresji. Dlatego, warto razem z behawiorystą zweryfikować poziom zaspokojenia potrzeb naszego psa i zaplanować aktywność aby ta była dla niego odpowiednia i przyjemna.

Agresja łowiecka

Występująca rzadziej od agresji lękowej, ale często z nią mylona. Prezentując zachowania łowieckie drapieżnik próbuje zdobyć pożywienie, ale czy chęć zdobycia jedzenia może być uznana za agresję? Z drugiej strony jej definicja mówi jasno, że ograniczanie swobody a zwłaszcza skrzywdzenie drugiego organizmu jest zachowaniem agresywnym. Przy zachowaniach łowieckich zwierzę kieruje się innymi emocjami, często samo polowanie jest dla psa przyjemnością, dlatego jeżeli mówimy o ściganiu innych zwierząt jak, zające czy sarny, możemy uznać to zachowanie za agresją łowiecką. Niemniej jednak, agresja na tle lękowym, zwykle przejawia się do ludzi lub innych psów.

Podsumowanie

Pobudek do zachowań agresywnych jest mnóstwo, a źle dobrane metody mogą spowodować pogorszenie sytuacji, dlatego przy tak poważnym problemie powinniśmy skontaktować się z behawiorystą. Samodzielne szukanie pomocy często i tak skutkuje wizytą behawiorysty, a my narażamy naszego psa na niepotrzebny stres próbując mu pomóc. Warto o tym pamiętać ponieważ, behawiorysta opiera się na przyczynie danego zachowania a nie na efekcie.